Էնտրոպիան անմիջականորեն կապված է ջերմադինամիկայի հետ։
Էնտրոպիայի հասկացությունը առաջին անգամ կիրառվել է 1865 թվականին, էներգիայի տարածման որոշման համար՝ գերմանացի ֆիզիկոս Ռուդոլֆ Կլաուզիուսիի կողմից։
էնտրոպիան չափում է համակարգի մեջ տարբեր էլեմենտների անկանոն, չկարգավորված շարժման մակարդակը: Այն արտահայտում է միկրոսկոպիկ վիճակների թիվը և որքան անկանոն է այդ վիճակների բաշխումը: էնտրոպիան օգտագործվում է համակարգի վիճակը նկարագրելու համար՝ ջերմադինամիկական մեծություններով, օրինակ՝ ջերմաստիճանը, ճնշումը և այլն։
Էնտրոպիան դարձելի պրոցեսի դեպքում մնում է հաստատուն, իսկ ոչ դարձելի պրոցեսների դեպքում նրա փոփոխությունը միշտ դրական է, այսինքն՝ աճում է։
𝑑𝑆=𝛿𝑄/T
Բանաձևում՝ 𝑑𝑆-ը էնտրոպիայի աճն է, 𝛿𝑄-ն ՝ համակարգին տրված նվազագույն ջերմաքանակը, T-ն՝ բացարձակ ջերմաստիճանը։
Էնտրիոպիայի աճի օրենքը իրենից ներկայացնում է էներգիայի պահպանման օրենքի հետևանք։
Համաձայն էնտրոպիայի աճի օրենքի՝ ցանկացած մարմին կամ ջերմադինամիկական համակարգ ձգտում է իր հանգստի վիճակին, այսինքն իր էնեւգետիկ ամենացածր մակարդակին։ Այլ կերպ ասած համակարգը կարգավորված վիճակից ձգտում է դեպի անկանոն քաոսային վիճակ։
Տեղադրված նկարում երևում է, որ ինքն իրեն թողնված համակարգը կարգավորված վիճակից անցնում է դեպի անկանոն քաոսային վիճակ