Zoe: I would like to describe a moment when I was on holiday a few years ago in a really beautiful part of India on holiday with a group of friends. We had been travelling around India for a month and I think I had adjusted to seeing a huge amount of waste on the streets. Not surprisingly, there were very limited facilities for recycling – this is not really part of the culture and it would require a huge investment to put in place the equipment and education programme needed.

We were travelling on a train and had been sleeping as it was a very long journey and early the next morning when we pulled into the station, everyone leaned out of the window and purchased bottles of water, cups of tea and hot food from excited street sellers on the platforms.

Զոե։ Կցանկանայի նկարագրել մի պահ, երբ ես արձակուրդ էի գնացելհանգստանալու մի խումբ ընկերների հետ, մի քանի տարի առաջ, Հնդկաստանի իսկապես գեղեցիկ վայրում: Մենք ճանապարհորդում էինք Հնդկաստանում մոտավորապես մեկ ամիս և, կարծում եմ, համակերպվել էի փողոցներում հսկայական քանակությամբ թափոններ տեսնելուն: Զարմանալի չէ, որ վերամշակման համար շատ սահմանափակ հնարավորություններ կային. սա իրականում մշակույթի մաս չէ, և անհրաժեշտ սարքավորումներն ու կրթական ծրագիրն իրականացնելու համար հսկայական ներդրումներ կպահանջվեին:

Մենք գնում էինք գնացքով և քնած էինք, քանի որ շատ երկար ճանապարհ էր, և հաջորդ առավոտ վաղ, երբ մենք հասանք կայարան, բոլորը թեքվեցին պատուհանից և ոգևորված փողոցից գնեցին ջրի շշեր, թեյի գավաթներ և տաք սնունդ: վաճառողներ հարթակներում.